I po Hermesie

To miał być on i więcej nikt 
żywy Hermes, żaden relikt 
na wszystko zawsze znalazł czas 
w łóżku najwyższa z klas 
nigdy nie wypływała złość, 
nigdy też nie słyszałam dość. 

O świcie już sześć lat temu 
ostatni raz wierna jemu 
z karty zniknęły środki 
przepadł też Hermes mój słodki. 

Znikła moja biżuteria 
cały śmiech i kokieteria. 
Bydlak zabrał więcej niż mógł 
moje szczęście i dumę zgniótł.