Nie chcę już

Nie chcę już zliczać odsetek i rat

nie chcę już myśleć jak dużo mam lat

nie chcę już patrzeć na swoją wagę 

nie chce już śledzić plotkarską sagę.

Nie chcę już widzieć jakie mam wady

nie chcę już słuchać że nie dam rady 

nie chcę już czytać wielkich poetów

nie chcę już pisać marnych sonetów.

Nie chcę już nic, brakuje mi sił

pobudzające soki będę pił

      aż ugnieciony troskami zasnę.

Świat zdaje się być już tylko szary

i nie pomagają żadne czary

      codziennie powoli bardziej gasnę.