Za piękna by żyć

 [grafika pochodzi z portalu haloart.pl]

Jest świątynia, w której murach, 

ławach i na dzwonniczych sznurach 

zakazane uczucie się tli, 

którego nie zniszczą ludzie źli. 

Tańczyła cyganka o brzasku 

gapiów pętając w potrzasku 

ku niej spływały westchnienia ich 

żądze wylewały się z nich. 

Odwróceni od Naszej Pani 

wojacy, plebs i kapłani 

w swych grzechach tak zgubieni są, 

że na stryczek doprowadzą ją. 

Może to tylko czar powieści - 

ma dusza też żądze pomieści?