Zasłyszane u barmana

To miała być ta idealna para 

uczucie godne namiętności cara 

wszyscy marzyli, by żyć tak jak oni 

tak z uśmiechem, z dłonią w dłoni. 

Dwanaście już lat, gdy nastał związku kres 

był szok, była cisza, lecz nie było łez 

I dziś, po siedemnastej, znów byli tu 

jej dałem sznapsa, tonik podałem mu. 

Zniknęli mi gdzieś w knajpianej gwarze 

lecz dobrze zapamiętałem ich twarze 

ich martwe spojrzenia spotkały się znów 

by zaraz obojętnie rozstać bez słów 

tej dwójki nie łączyło kompletnie nic 

z pomiętą zaś stówą pozostał widz.