Złota wiązka smug

Minąłem już w życiu niejeden próg 

minęły lata odkąd uciekłem Ci 

za sobą wciąż widzę złotą wiązkę smug 

Ariadny nić przez los rozwlekaną mi. 

A więc to musiały być te piękne dni 

razem człowiek chciał spędzać swój własny czas. 

Piękne dni, o których się nocami śni 

które na zawsze pozostaną w nas. 

Wysłałaś wiadomość, a sygnału brak 

jakby z tej więzi pozostał już wrak. 

Złotą wiązką smug nagle impuls wrócił 

chłodną wieczność próżni raptownie skrócił. 

Wtedy byłem lepszy od empetrójki 

ze mną milsze były przy kasie stójki.