| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
To już pewnie takie proste jest
kończy się dzień - czas dla siebie masz
na pełnego oczyszczenia gest
na zdrowia prysk, który sobie dasz.
Ta intymna chwila codziennie
rytuał grany od dzieciństwa
wciąż odprawiany tak solennie
jest głównym pierwiastkiem dziedzictwa.
W pluchę nogi zabłocone
twoje konto aż nadpłacone.
Dzisiaj w kranach nie ma wody
z opłat niskie są przychody.
Pewnie zewnętrznej firmy wina.
Z pozdrowieniami - Wasza Gmina.
Przyłóż palec do swych ust
opuść go aż po sam biust.
Drugą dłonią kosmyk chwyć
i gryź go powoli gryź.
Dzisiaj nie istnieje nie
palec niech koszulkę gnie
niech odsłania cały brzuch
aż po biustonosza puch.
Teraz mi na łóżko marsz
niechaj dalej czeka farsz.
Na nim połóż się śmiało
by miejsce miało ciało.
Jeśli nadal masz dreszcze
czekaj, bo wrócę jeszcze.
poza ważnymi, poza znajomymi
poza fajnymi, poza wpływowymi
poza swoimi, poza bogatymi
poza elitą, poza kumatymi
jesteś ty, jestem ja i cała armia
nasza armia - większa niż cała Warmia
jest nas tak wielu, a nieistniejemy
szarzy autsajderzy - twardy chleb jemy
poza nami nie ma już kompletnie nic
korpobestia sama nie podetrze lic
wołaliście na nas fasada świata
słowa te warte bezkołego fiata
dziś poza Boga jest dla nas za droga
elelimuzyny - maszyny wroga
Rodzisz się w stajence
Ty, który wszystko możesz
zaś ludzie w podzięce
pokłon oddają, co rzesz.
Inni nie w podzięce
zamknięci za ścianami
nieczuli Twej udręce
grzeszą swymi czynami.
Ludzie kochają, ranią.
Ludzie wspierają, ganią.
Ludzie też pomagają.
Ludzie też zabijają.
Ty to wszystko przecież wiesz -
Cud, że nadal wciąż nas chcesz.
Nie przeczytacie dziś w gazecie
o tym internetowym poecie
co zamierza teraz na alarm bić
zaplątać się w polityczną nić.
A to, co się dzieje przed świętami
naszą uwagę skuwa więzami
w meandrach codziennej swej pracy
co rusz prawisz o wolności prasy.
Ja także widzę, że coś się dzieje
chociaż na ustach nie mam: ZŁODZIEJE!
Takie obrazy przynosi mi świt
tylko Wieszcz może wystawić im kwit.
A Wieszcze z barykad juz zeszli.
A Wieszcze z wiekami odeszli.
Nie chcą się układać słowa
spłowiała od myśli głowa
to przecież takie proste jest
notatnik włączy jeden gest.
Chciałbym stare, chciałbym nowe
oskubać mądrości sowę.
Chcę być kimś, kim być nie mogę
bo już raz wybrałem drogę.
Trochę dziwnie wrzucać wsteczny
gdy świat wydaje się sprzeczny.
Trudno robić do tyłu krok
ciężko też znów odwracać wzrok.
Pojawiają się rozterki -
pewnie doszło do usterki.
Dobrze wiesz, że zabrakło całej masy dni
by wyjaśnić, co się działo w cieniach pni,
a być może Ty już nie potrzebujesz słów
i nie chcesz bym przed Tobą tłumaczył się znów.
Ludzkie relacje nie ułożą się jak wiersz,
zawiłości uczuć nie nawiniesz w persz.
Nie starczyłoby mi czasu, by Cię poznać,
nie starczyłoby dni, by coś więcej doznać.
Widziałaś w jej oczach - pragnie więcej mnie
w mych nie dostrzegłaś żaru, co tlił na dnie.
Gama niedomówień i alfabet gestów,
a dni popłynęły dalej bez protestów.
Jeśli iskra innego jutra to był fakt
życie tli się jako czwarty dramatu akt.