| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
A gdzie podziały się dzieci?
Nasze dzieci są w sieci
tutaj grają, tu lajkują
o problemach dyskutują.
A gdzie podzialiśmy się my?
do ekranów lgniemy jak ćmy
bo nam wolno, my musimy -
resztki czasu tam tracimy.
Gdzie podziali się rodzice?
NASI, których my dziedzice
w ekranach nie zamkniemy -
tu już opór zastaniemy.
A w sieciach samotności
brak czasu i brak godności.
Znasz mnie już od tylu lat
Wiesz, nie brakuje mi wad,
że wychodzi mi to źle
gdy serce swój przekaz śle.
Padło już tak wiele słów
urazę czuć tutaj znów
pojawiam się ten inny
i zamieszania winny.
Kiedyś to łaknęłaś mnie
dzisiaj cisza wszystko tnie.
Znad wszystkich moich wierszy
dziś morał płynie pierwszy:
Nie warty jestem tych słów
niewypowiedzianych słów.
Dlaczego świat ma aż tyle wad?
Dlaczego istnieć nie może ład?
Moje wszystkie najskrytsze plany
miażdżone są jak śnieg przez glany.
Na nowo wszystko zmienić się ma
a człowiek znów radę sobie da
ubędzie jeszcze kilku zdrajców
ze stołków poprzewraca rajców.
Losy mieszane są w kadzi
w której ferment bańki sadzi.
Mieszadło nie odporne na czas
po obrzeże wypuści też nas.
Tak trwa nieprzerwany życia wir
w środku nikt nie wie co to mir.
Tak właśnie ukształtował się świat
jeden gatunek tworzą dwie płci
dla jednej jest młot, dla drugiej kwiat
jednej pot, drugiej oznaki czci.
Jednej budować bezpieczny kąt
drugiej nadana potomstwa moc
jednej pisany upał i swąd
drugiej w łóżku przespana noc.
Chyba, że są to dyrdymały
nie ma już w nas zrozumienia
sztandary pełne nieufności.
Wierzę w dawne ideały
i życie bez MOJEGO mienia.
A jutro? - Wolne od zazdrości.