SOnetts - Blogi.pl

Kalendarz

Strony

Archiwum

Archiwum czerwiec 2022

Napiszę do Ciebie osobliwy list

opiszę w nim dokładnie plany swe

wyblakłym atramentem też marzenia,

których jednak nie doczekam spełnienia.

Napiszę do Ciebie osobisty list

pozlepiane w nim wszystkie wątki Twe

posłużą mi do wspomnień i gaszenia

tego co wciąż chce grzechu dopełnienia.

Napiszę go na zwykłej białej kartce

pismem niechlujnym - nie tym, które już znasz

na kopercie, na nadawcy pusty ślad.

Na pewno nie zapomnę o kokardce

te wszystkie detale - wiem jak o nie dbasz

niech pieca żar strawi zakazany kład.

To przecież takie proste jest -

liczę się nadal tylko JA.

Dla innych jest ochłapi gest -

nadąsana uwaga MA.

Pewnie wiesz - Podobasz się MI.

Zrozum! JA chcę z Tobą być!

Trochę szczęścia JA oddam Ci

tak pięknie przy MNIE będziesz żyć.

Dobrze wiem - teraz śmiejesz się

to przecież obłęd, to nie ja -

to ten liryczny podły gość.

Wybaczyłaś, gdym minął Cię.

DZIĘKUJĘ więc - i chapeau bas.

Dziś też - memu JA - powiedz dość.

Jutro też skończy się

jak dziś - nie ujrzę Cię

telemost, inny hit

drogi badziew - też kit.

Żeby mnie było dwóch

szybkich jak stado much

może bym szansę miał

żyć tak jak będę chciał.

Dziś cisza więzi mnie

plany w skrawki tnie.

Dziś cisza kreśli mnie

me słowa pustka rwie.

Dziś cisza zmogła mnie -

znikły jęki na dnie.

Kiedyś myślałam czym to życie jest:

zabawa czy też posłuszeństwa test?

Zabawą utopioną w śmiechu,

pokorą wdziewaną w pośpiechu.

Na zabawie tak szybko mija czas

drinki wypłukują żale z nas.

Posłuszeństwo wobec dziejów losu -

frustrujący paraliż bez głosu.

Życie to wszystko, co otacza mnie

każdy odblask słońca, każdy impuls -

wycisnę z niego ile się da.

Ukazujesz mi, co skrywasz na dnie

przypominasz gdzieś zapomniany kurs

niech nie kończy się konspiracja ta.

Wybacz, że kiedykolwiek byłem,

że kiedyś obok Ciebie żyłem,

że ze sobą spotkaliśmy się,

że zainteresowałem Cię.

Wybacz każdy nietrafiony żart,

każdy spacer powtórzenia wart.

Wybacz tęsknotę wzbronioną mi,

o której pewnie nie powiem Ci.

Wybacz, że zadałem Ci ten cios

po którym sam się urywa głos.

Zostały setki wierszy i tez

za wielu za mną dziś nie roń łez.

Tu jednak zostałem dla Ciebie,

byś zawsze wierzyła w siebie.