| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 01 | 02 | 03 |
Nie wiem co się dziś dzieje
żyję jak kaznodzieje
z radą pod pazuchą
obiadem z kapuchą.
Nie wiem co się dziś dzieje
żyję jak źli złodzieje
też knuję i spiskuję
lubię słowo dziekuję.
I chciałem kimś innym być
nie dać się poznać za nic
ukryć płonące z lic.
Tak już przyszło dzisiaj żyć
zakopane własne ja
maskarada - tak się da.
Wolniej znów mijają dni
nadal byle co się śni
praca pół doby już trwa
życie się gdzieś obok pcha.
Niegdyś ważne tematy
polityczne debaty
to wszystko odstawione
bez echa zostawione.
Telefony do bliskich
konają na sygnale
nie ma tych co tam byli.
Telefony do bliskich
mdlą jak szczur w kanale -
niech żyją tak jak żyli.
Wrażenie mam, że zaczyna pękać nasz świat
przez unoszący się dym nie kwitnie już kwiat
kraj sąsiadowi coś nagle wypomina
i salwą pocisków racje przypomina.
Niemalże co kontynent jakiś konflikt jest
wciąż jeszcze odłożony atomowy test
o jasne granice narody się kłócą
gdy rakiety przez wspólne powietrze młócą.
Siłowa dominacja to zawsze był błąd
święta własna racja odwieczny ludzi trąd
bo jeśli naprawdę nie będzie pokoju
jakiego mamy spodziewać się rozwoju?
Jeśli naprawdę nie ma szans zakwitnąć kwiat
w tym popiele niebawem zniknie i świat.
Właśnie wczoraj znalazłem wzgórze pełne gwiazd
z pagórka w sam gwiazdozbiór pełny wjazd.
Jak ręką sięgnąć dało się zagarnąć kiść,
a ważą tyle co młodego dębu liść.
Inni ludzie wcale nie mieli umiaru
do siatek gwiazdy upychali pomału
jednak zabrać się dało maksymalnie trzy,
bo każda jedna więcej przetapiała szwy.
Właśnie wczoraj znalazłem wzgórze pełne gwiazd
otacza je megalityczna bylina
z wygasłych już gwiazd lepka wydzielina.
Właśnie wczoraj znalazłem wzgórze pełne gwiazd
gdzie każdy dla siebie zagarnąć może cud.
Taki maleńki, własny, niekosmaty cud.
Za późno na rozsądek
za późno na porządek
niezła draka zmienia kształt
teraz gwałt popycha gwałt.
Decyzje już podjęte,
podpisy nie cofnięte -
nikt nic już nie podpowie
poblądziłeś? RADŹ SOBIE!
Nie ważne która strona
w ręce sierp czy brona
skończone dawne żarty
o jeżdżącym na narty.
Kabaretów zanikł głos -
czyżby im jeżył się włos?
Może dzisiaj znowu zrobiłaś pranie
Może śledzisz sylwestra na ekranie
Może ogladasz obie strony noża
Może śni się Tobie wenecki doża.
Może akurat podziwiasz Sudety
w towarzystwie tej innej kobiety.
Może śledzisz na moim blogu wpisy
w tle odtwarzając meandry Kwisy.
Dziś rozumiem - dość już tych wszystkich może
na złą ciekawość to nic nie pomoże.
Wybiła pora Twe życie zostawić
na swoje - calutką pulę - postawić.
Jakby coś, niechaj blog stanie się furtką
furtką skrywaną pod znoszoną kurtką.
To już pewnie takie proste jest
kończy się dzień - czas dla siebie masz
na pełnego oczyszczenia gest
na zdrowia prysk, który sobie dasz.
Ta intymna chwila codziennie
rytuał grany od dzieciństwa
wciąż odprawiany tak solennie
jest głównym pierwiastkiem dziedzictwa.
W pluchę nogi zabłocone
twoje konto aż nadpłacone.
Dzisiaj w kranach nie ma wody
z opłat niskie są przychody.
Pewnie zewnętrznej firmy wina.
Z pozdrowieniami - Wasza Gmina.
Przyłóż palec do swych ust
opuść go aż po sam biust.
Drugą dłonią kosmyk chwyć
i gryź go powoli gryź.
Dzisiaj nie istnieje nie
palec niech koszulkę gnie
niech odsłania cały brzuch
aż po biustonosza puch.
Teraz mi na łóżko marsz
niechaj dalej czeka farsz.
Na nim połóż się śmiało
by miejsce miało ciało.
Jeśli nadal masz dreszcze
czekaj, bo wrócę jeszcze.
poza ważnymi, poza znajomymi
poza fajnymi, poza wpływowymi
poza swoimi, poza bogatymi
poza elitą, poza kumatymi
jesteś ty, jestem ja i cała armia
nasza armia - większa niż cała Warmia
jest nas tak wielu, a nieistniejemy
szarzy autsajderzy - twardy chleb jemy
poza nami nie ma już kompletnie nic
korpobestia sama nie podetrze lic
wołaliście na nas fasada świata
słowa te warte bezkołego fiata
dziś poza Boga jest dla nas za droga
elelimuzyny - maszyny wroga
Rodzisz się w stajence
Ty, który wszystko możesz
zaś ludzie w podzięce
pokłon oddają, co rzesz.
Inni nie w podzięce
zamknięci za ścianami
nieczuli Twej udręce
grzeszą swymi czynami.
Ludzie kochają, ranią.
Ludzie wspierają, ganią.
Ludzie też pomagają.
Ludzie też zabijają.
Ty to wszystko przecież wiesz -
Cud, że nadal wciąż nas chcesz.
Nie przeczytacie dziś w gazecie
o tym internetowym poecie
co zamierza teraz na alarm bić
zaplątać się w polityczną nić.
A to, co się dzieje przed świętami
naszą uwagę skuwa więzami
w meandrach codziennej swej pracy
co rusz prawisz o wolności prasy.
Ja także widzę, że coś się dzieje
chociaż na ustach nie mam: ZŁODZIEJE!
Takie obrazy przynosi mi świt
tylko Wieszcz może wystawić im kwit.
A Wieszcze z barykad juz zeszli.
A Wieszcze z wiekami odeszli.
Nie chcą się układać słowa
spłowiała od myśli głowa
to przecież takie proste jest
notatnik włączy jeden gest.
Chciałbym stare, chciałbym nowe
oskubać mądrości sowę.
Chcę być kimś, kim być nie mogę
bo już raz wybrałem drogę.
Trochę dziwnie wrzucać wsteczny
gdy świat wydaje się sprzeczny.
Trudno robić do tyłu krok
ciężko też znów odwracać wzrok.
Pojawiają się rozterki -
pewnie doszło do usterki.