| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Dzisiaj znów minęliśmy się.
Nawet nie wiesz - kojarzę Cię
z tych minionych fajnych lat
gdy wykluwaliśmy nasz świat.
Dzisiaj spojrzałem na Ciebie
ciut uważniej niż na siebie
szkoda, że w inną stronę
odeszłaś nim znów ochłonę.
Stań! Zatrzymaj się jeszcze raz.
Jeszcze raz stań i daj mi czas.
Powiem Ci, że jesteś piękna,
chwila z Tobą mi tęskna.
Przecież na królową balu
zawsze czeka się bez żalu.
Tak trudno jest grać najlepszą z ról
gdy tyle równoległych scen i pól
znów rozbijać codzienności karby
wierząc, że od tego człowiek hardy.
W pracy przychodzi robić za dwóch
po pracy za psem delikatny trucht
w domu dla matki dobra córka
przykładna siostra - ostatnia rólka.
Tak właśnie wygląda moje życie
choć jakby moje jest tylko bycie
Mocarny lalkarz skrępował już mnie
robi co chce - moje marzenia gnie
Bardzo trudno ze sznurków zerwać się
by sobą być, by nikt nie opluł Cię.
Sporo już minęło dni
ostatnie zamknięto drzwi
i nastał ten nowy ład
jakże inny dziś jest świat.
Co innego nam się śni
lecz czasem wspomnienie grzmi
że świat kiedyś mniej miał wad
a inaczej pachniał kwiat.
Wiedz, będziesz moim Krzyśkiem
co w progu domu stał
szczenięcia się śmiesznie bał.
Wiedz, będziesz moim Krzyśkiem
tym, co by na spacer gnał
jak tu - kapkę siebie dał.
Nadal trwa wojna
w gwałty hojna,
nic się nie zmienia
nie ma zaćmienia.
Kohorty wrogie
maszyny drogie
walą zaciekle -
wrze jak w piekle.
Nowi poeci
piszą swe dzieła
o pożogi mgle.
Niechaj doleci
słowo nadzieja
na tym krwawym tle.
Dawno tu nie byłem już
klawiaturę obległ kurz
niuanse codzienności
w barwach odmienności.
Stworzyłem nową duszę
wam ją pokazać muszę
lecz pod innym adresem
niech płonie z kretesem
Niech tli się skąpym żarem
nieśmiertelności czarem
obłokiem naiwności
próżności i zazdrości.
Taki własny samobyt
który chwale da pobyt.
Nie ważne co dziś na sobie masz
czy plusa na moim blogu dasz
znów na chwilę zawładnę Tobą
chociaż wciąż pozostaniesz sobą.
Przeniknę do Twojego ciała
nad nim kontrolę będziesz miała
wślizgnę się nawet w kostny szpik
zakradnę się cichutko jak żbik.
Właśnie teraz napisałem to
ten sonet - później przeczytasz go
wyszukasz go swoim paluszkiem
dotkniesz mnie swym ciepłym opuszkiem
Każdym słowem przenikam Ciebie -
tętno pozostawisz dla siebie.
To naprawdę dziwnie brzmi
dzisiaj znów trzasnęły drzwi
tym razem to wyszłam ja
skończona relacja ma.
Wcześniej miało jakiś sens
miło błyszczał wspólny pens
jego troska i ciepło
z biegiem lat wyciekło.
Piękny niczym dworski pan
chylił mu się zboża łan
spowszedniał jak stary chleb.
Wyłazi z niego trep.
Podziwia tylko siebie -
nie ma Gwiazdy na niebie.
Zdarzył się dzisiaj taki wypadek -
Wysoki Sądzie. To był przypadek -
Mój Kochany nakrywał ze mną stół
potem zamarłam wygięta w pół.
Otóż Piotrek, ten zawsze spokojny
obudził się w nim demon wojny
uderzył mnie gorącym żelazkiem
ustąpił pod przeraźliwym wrzaskiem.
I jakimś cudem dziś już nie ma go
gdzie nasza miłość? - nieważne jest to.
Po ukochanym blizna została
którą daremnie będę chowała.
Po ukochanym już okropne dni
mój szloch gdy on sobie gdzie indziej śpi.
Gardzę. Gardzę tobą
gnasz Oplem czy Skodą
ile tylko się da -
po to auto się ma!
Nie dla ciebie zakazy
rozsądku nakazy
ważny przed maskę ślizg
i opon głośny pisk.
Ja gardzę kierowcą
zagrożenia łowcą
co bez pamięci gna
wprost do jeziora dna.
C Z Ł O W I E K U! ZWOLNIJ NO
Choć raz przeczytaj to.
Kiedy kolejny wstaje dzień
do pionu człowiek dźwiga się
reset ścięgien oraz stawów
nic nie boli - ale fajnie!
Od okna kładziesz smukły cień
- ta noc nie odmieniła Cię
w głowie wciąż lista planów
przed snem wyszeptana tajnie.
Zawsze byłaś naturalna
po swojemu idealna
bo makijaż nie pomaga
tusz rozmywa powaga.
Dla mnie Ty zawsze bądź sobą
choćby przyszło stanąć gołą.
Wiesz jak uszczęśliwić kobietę
która zasługuje na dobro,
na życie bez tych podłych żartów,
bez spojrzeń, bez spoconych dłoni.
Wiesz jak uszczęśliwić kobietę
traktując ją niemal jak godło,
z troską pośród zgrai chartów,
subtelnie, jak krokus na błoni.
Bo ty jednak naprawdę masz styl -
hen jakby popisywałeś się
i przyznam, fajny z ciebie gość.
Skromny jak mały, arktyczny kryl
umie z klasą rozbawić cię.
Gdy go spotkasz - nie wyszeptasz dość.
W końcu każdy urodziny ma
obchodził je nawet egipski Ra
choć Twoich nie świętuje cały kraj
to celebruje tych najbliższych skraj.
A to był niezwykły piątkowy dzień
przez kraj pędził demokratyczny cień
nowe życie na nowy, lepszy czas
który ku wolności pchnie wszystkich nas.
Dzieci nadziei, rocznik przełomu
maluchy nie wadzące nikomu.
Pokolenie otwartych nowych szans
chłonących ten cały zachodni lans.
Dzisiaj wieczorem znów wspomnę Ciebie
tak delikatnie patrząc za siebie.